چالش‌های شهری تغییر پایتخت اندونزی
تاریخ انتشار: ۵ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۱۵۵۰۶
پارلمان اندونزی لایحه انتقال پایتخت از شهر جاکارتا به شهری کاملاً جدید را تصویب کرد که در جزیره بورنئو در ۱۳۰۰ کیلومتری پایتخت فعلی ساخته می‌شود.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، تصمیم جابه‌جایی پایتخت اندونزی که برای اولین بار در سال ۲۰۱۹ اعلام شد، در واکنش به چالش‌های بی‌شمار جاکارتا، از جمله آلودگی، تراکم ترافیک و تهدیدکننده‌ترین آنها یعنی بالا آمدن آب دریا است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ویدودو تلاش کرده است تا در دوره مدیریتی خود نیازهای اندونزیایی‌ها را برآورده کند. از آنجایی که نگرانی در مورد کیفیت آب و هوا، ترافیک و خطرات سیل مهمترین مسائل بود، جوکو تصمیم گرفت شبکه حمل و نقل عمومی را بهبود ببخشد و دیوارهای دریایی را برای جلوگیری از سیلاب بسازد. او همچنین پیشنهاد ساخت جزایر مصنوعی برای حفاظت از سواحل جاکارتا را داد اما همه این راه‌حل‌ها موقتی هستند زیرا آب همچنان بالا می‌رود.
اکنون رویکرد جوکو تغییر کرده است و به جای ایجاد تغییرات، بر یک شروع جدید برای اندونزی متمرکز شده است که یک شهر برنامه‌ریزی شده جدید و سازگار با آب و هوای متغیر است. در اصطلاحات محیطی، این استراتژی به عنوان «عقب نشینی مدیریت شده» شناخته می‌شود که نشان‌دهنده خروج هدفمند و کنترل‌شده جوامع از زمین‌های در معرض خطر است.
تصمیم اندونزی شاید مثال بارز این استراتژی است و در حالی که منتقدان زیادی دارد و با مخالفت‌های سیاسی مواجه است، شهر جدید هم چالش‌ها و هم فرصت‌های جدید را ارائه می‌دهد. بسیاری از اندونزیایی‌ها آن را نشانه‌ای از امید برای شهری جدید و عادلانه‌تر برای جمعیت قومی مختلف کشور می‌دانند.
اندونزی در بودجه سال ۲۰۲۴ خود ۴۰.۶ تریلیون روپیه (۲.۷ میلیارد دلار) به ساخت پایتخت جدید خود اختصاص داده و قرار است دفتر ریاست جمهوری و ۱۲ بلوک آپارتمان اداری در سال ۲۰۲۴ تکمیل شود. انتظار می‌رود این شهر جدید تا زمان تکمیل آن در مجموع ۳۲ میلیارد دلار هزینه داشته باشد.
دولت در ماه سپتامبر ۲۰۲۳، ساخت مسکن برای حدود ۱۶ هزار کارمند دولت، افسران نظامی و پلیس را آغاز کرد که امسال به این پایتخت نقل مکان کنند. دولت قصد دارد تا ۱۲ بلوک از ۴۷ بلوک آپارتمانی را تا جولای ۲۰۲۴، یک ماه قبل از برگزاری اولین مراسم پرچم روز استقلال خود در پایتخت جدید، تکمیل کند.
نونسانتارا، پایتخت جدید اندونزیشهر جدید نونسانتارا در جزیره بورنئو، سومین جزیره بزرگ جهان که با کشورهای مالزی و برونئی مشترک است، واقع خواهد شد. به گفته رئیس جمهور اندونزی، این شهر با انرژی‌های تجدیدپذیر کار خواهد کرد و برای تردد عابران پیاده و حمل‌ونقل عمومی کارآمد بهینه خواهد شد.
پایتخت جدید که در اندونزی با مخفف آن I.K.N شناخته می‌شود، الگویی برای سازگاری با یک سیاره در حال گرم شدن خواهد بود. جوکو می‌گوید این شهر با فناوری پیشرفته ساخته خواهد شد و عشایر دیجیتال و هزاره‌ها را جذب می‌کند که آپارتمان‌ها را با ارز دیجیتال خریداری می‌کنند.
در سال ۲۰۱۹، نزدیک به ۳۰۰ شرکت برای ایجاد فرصتی برای توسعه طرح جامع برای پایتخت آینده رقابت کردند و سیبارانی سوفیان، شهرساز اندونزیایی انتخاب شد. طرح او متأثر از آب‌وهوای محلی و شرایط زمین است که ساختمان‌های روی پایه‌های بلند و گذرگاه‌های مرتفع را برای دور زدن زمین تپه‌ای بورنئو و امکان ورود نسیم‌های خنک‌کننده و پراکندگی آب باران را پیشنهاد می‌کند.
در حالی که تاکنون هیچ سازه‌ای تکمیل نشده است، فشارها برای تکمیل فاز اول ساخت تا پایان سال ۲۰۲۴، زمانی که دوره ریاست جوکو به پایان می‌رسد، وجود دارد. این جدول زمانی سریع، نگرانی‌هایی را در رابطه با دشواری ساخت‌وساز در خاک رسی سست ایجاد می‌کند، که نمی‌تواند به راحتی از ساختمان‌های مقیاس بزرگ مورد نیاز برای پذیرش جمعیت مورد پیش‌بینی ۶۰ هزار نفری که انتظار می‌رود تا سال آینده به آنجا نقل مکان کنند، پشتیبانی کند.
نگرانی‌های دیگر به روند جنگل زدایی مربوط می‌شود. در حالی که مقامات تضمین می‌کنند که اکثر زمین‌های برنامه‌ریزی شده برای شهرنشینی شامل مزارع اکالیپتوس کشت شده است، نه جنگل‌های بارانی بکر، برخی از گروه‌های زیست‌محیطی نگرانی‌هایی را مطرح کرده‌اند، زیرا هیچ ارزیابی اثرات زیست‌محیطی معتبری منتشر نشده است.
این موضوع نیز مطرح است که پایتخت جدید در بورنئو این واقعیت را تغییر نخواهد داد که میلیون‌ها نفر هنوز در جاکارتای در حال غرق شدن باقی خواهند ماند. اکثر اندونزیایی‌ها تمایلی به نقل مکان به جزیره‌ای دور ندارند و برخی از ساکنان بورنئو نیز از انتقال جمعیت به آنجا خوشحال نیستند.
این پروژه که در حال حاضر در حال انجام است، یکی از بزرگترین پروژه‌های زیربنایی خواهد بود که توسط دولت اندونزی انجام شده است. اگرچه غیرعادی است، اما تصمیمات برای جابه‌جایی پایتخت بی‌سابقه نیست. در سراسر جهان، پایتخت‌های جدید به دلایل مختلفی از تلاش‌هایی با هدف تغییر مرکز نفوذ یک کشور، مانند مورد اسلام‌آباد پاکستان یا دودومای تانزانیا، تا تلاش‌ها برای معکوس کردن رشد سریع جمعیت، مانند مانایزیا پوتراجایا ساخته شده‌اند.
منبع: ایمنا
کلیدواژه: اندونزی انتقال پایتخت طرح انتقال پایتخت پایتخت جاکارتا شهرهای جهان جزیره بورنئو شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق پایتخت جدید
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۱۵۵۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اعتراض پناهجویان افغانستانی در اندونزی
برخی از پناهجویان افغانستانی در «جاکارتا» پایتخت اندونزی با برپایی تجمع در برابر دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل نسبت به سرگردانی و بلاتکلیفی چندساله‌شان در این کشور، دست به اعتراض زدند و خواستار حمایت این نهاد برای اسکان در کشورهای دیگر شدند.
خیابان‌های شهرهای مختلف اندونزی در سالهای اخیر شاهد تجمعات و اعتراضات بسیاری از سوی پناهجویان افغانستانی بوده است.
بسیاری از پناهجویان افغانستانی، بیش از ۱۰ سال است که به اندونزی آمده‌اند با این حال پس از گذشت این مدت، جز سرگردانی و بلاتکلیفی چیزی عایدشان نشده است.
گفته می‌شود بیشتر این پناهجویان خواستار ورود نهادهای بین‌المللی به موضوع و کمک به انتقال آنها به کشور ثالث هستند.
باشگاه خبرنگاران جوان افغانستان افغانستان
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»